- punkt oparcia
- punkt oparcia {{/stl_13}}{{stl_7}}'to, na czym możemy oprzeć się w jakichś działaniach' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
punkt oparcia
Look at other dictionaries:
punkt — I m IV, D. u, Ms. punktkcie; lm M. y 1. «mała, okrągła plamka; coś, co wygląda jak taka plamka; znak graficzny w kształcie takiej plamki; kropka» Połączyć punkty linią łamaną. Ciemny punkt na horyzoncie. Świecące punkty gwiazd. Samoloty stanowiły … Słownik języka polskiego
oparcie — n I 1. rzecz. od oprzeć. 2. lm D. oparć «to, na czym się coś lub ktoś opiera, punkt podparcia, podpora» Szukać oparcia dla stóp. ◊ Punkt oparcia «spokojne miejsce, dach nad głową, przytułek» ◊ Szukać oparcia w kimś, u kogoś, mieć, znaleźć w kimś … Słownik języka polskiego
baza — ż IV, CMs. bazazie; lm D. baz 1. «ogół czynników istotnych dla istnienia i rozwoju czegoś; punkt oparcia, podstawa» Baza naukowa, finansowa. ∆ ekon. Baza materialno techniczna a) «środki materiałowe i wyposażenie techniczne, stanowiące podstawę… … Słownik języka polskiego
wypaść — I dk Vc, wypaśćpadnę, wypaśćpadniesz, wypaśćpadnij, wypaśćpadł, wypaśćpadłszy wypadać ndk I, wypaśćam, wypaśćasz, wypaśćają, wypaśćaj, wypaśćał 1. «straciwszy punkt oparcia, spadłszy znaleźć się na zewnątrz czegoś, poza czymś; oddzielić się nagle … Słownik języka polskiego
grunt — 1. Coś, np. zdrowie, pieniądze, to grunt; grunt to zdrowie, pieniądze itp. «coś, np. zdrowie, pieniądze, jest najważniejsze, zasadnicze, podstawowe, decydujące o powodzeniu, sukcesie»: Praca to grunt! A wy to byście wiecznie świętowali. T. Dołęga … Słownik frazeologiczny
bociani — 1. «dotyczący bociana, należący do bociana» Bocianie gniazdo. Klekot bociani. ∆ żegl. Bocianie gniazdo a) «platforma lub kosz umieszczone wysoko na maszcie statku (dawnego typu) jako posterunek obserwacyjny; bocianiec» b) «platforma, zwykle… … Słownik języka polskiego
grunt — m IV, D. u, Ms. gruntncie; lm M. y ( a) 1. «wierzchnia warstwa ziemi nadająca się pod uprawę; gleba» Liche, pszeniczne, urodzajne grunty. ∆ Grunty orne «część użytków rolnych poddawana stałej uprawie mechanicznej, głównie pługiem, na której… … Słownik języka polskiego
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
odwołać — dk I, odwołaćam, odwołaćasz, odwołaćają, odwołaćaj, odwołaćał, odwołaćany odwoływać ndk VIIIa, odwołaćłuję, odwołaćłujesz, odwołaćłuj, odwołaćywał, odwołaćywany 1. «skłonić kogoś do odejścia skądś, wywołać z towarzystwa, wziąć na bok, przywołać… … Słownik języka polskiego
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego
